Ўзбек халқ достонларида зикр қилинган Чамбил юрти — адабий образ бўлиб, муайян географик ҳудуд эмас, балки афсонавий, рамзий ер сифатида тасвирланган. Чамбил юрти кўпинча ажойиб гўзалликка, тинчликка, фаровонликка эга бўлган ва бош қаҳрамонларнинг синовларидан сўнг етиб борувчи макон сифатида талқин қилинади.
Чамбил юртининг рамзий маъноси:
- Тинчлик ва фаровонлик: Чамбил юрти кўп достонларда орзу қилинган, бахт ва тинчлик макони сифатида тасвирланади.
- Синов ва интилиш манзили: Қаҳрамонлар ўз мақсадларига етиш йўлида Чамбил юртига етиб бориш учун турли қийинчиликларни енгиб ўтишлари керак бўлади.
- Адабий образ: Чамбил юрти достонларда афсонавий макон бўлиб, у ижодкорнинг тасаввурига асосланган.
Чамбил юрти ўхшатишлари:
- Қадимий манбалардаги рамзий ерлар.
- Шарқона адабиётлардаги орзу қилинган маконлар: масалан, Саодат боғи ёки Қирқғул боғи каби.
Хулоса: Чамбил юрти географик жойдан кўра, ўзбек халқ достонларида маънавий қимматга эга бўлган рамзий тушунча сифатида кўринади.
Абу Муслим
