57-оят. (Эй Муҳаммад), қачонки (Ийсо) бинни Марям мисол келтирилса, баногоҳ қавмингиз (бу мисолдан шодланиб) қичқира бошладилар.  
Ибн Аббосдан: Расулуллоҳ (с.а.в.) қурайшликларга: - “Эй Қурайш жамоаси, Аллоҳдан бошқа ибодат қилинадиган бирон нарсада яхшилик йўқдир”- дедилар.
 Улар: - Сен Исони банда, пайғамбар, солиҳ киши демайсанми? Агар сен айтганиндек бўлса, у ҳам худди бизнинг илоҳларимиздек-ку? (яъни, насаролар унга ибодат қилишади-ку) – дейишди. Шунда Аллоҳ таоло .....  оятини нозил қилди.
Биз бу қиссани ва Ибн Забъарийнинг Расулуллоҳ (с.а.в.) билан мунозарасини Анбиё сурасининг охирида  “Сизлар ҳам ва сиз Аллоҳдан ибодат қиладиган нарсалар ҳам жаҳаннам ўтинидир” оятида зикр қилинган.