Дарҳақиқат, Исломдаги энг муҳим вазифалардан бири бу ҳақиқатни тарқатишдир. Агар мусулмонлар ушбу муҳим таркибий қисмдан маҳрум бўлсалар, биз одамларга мусулмонлар кимлигини тушунтира олмаймиз, душманларимизни рад эта олмаймиз, динимиз, унинг асослари, пайғамбаримиз суннатлари ҳақида ҳақиқатни тушунтира олмаймиз.
Дарҳақиқат, ахборот иши жамоавий масъулият [фарзи кифоя] бўлиб, маълум миқдордаги мусулмонлар бу иш билан шуғулланмаса, гуноҳ истисносиз барчанинг зиммасига тушади. Бу иш адолат учун кураш ва умматни мустаҳкамлаш билан тенгдир. Мусулмонларга туртки бўлган ва тарафдор бўлган, уларнинг тўғри сўзларини тарғиб қилувчи, бутун инсониятга шодлик бахш этувчи, уларнинг даъватларига қулоқ соладиган зотдан ҳам савоб баландроқ бўлиши мумкин?!
Мусулмон мухбирлари амал, илм, ростгўйлик ва ихлос билан олиб борадиган ҳақиқатнинг кўп қисми, агар уларнинг ортида уларнинг амалларини ёзиб, эълон қиладиган, мўминларни қўллаб-қувватлаб, амалларини сақлайдиган ҳақ журналистлари турмаса, изсиз йўқолади. Улар жанг майдонида жангчилардан кам саваб олишмайди десак, хато қилмаймиз.
Бизнинг саъй-ҳаракатларимизнинг аксарияти бошқалар томонидан талон-тарож қилинади, агар бу саъй-ҳаракатларни рўйхатга олиш, ҳужжатлаштириш ва уларни ҳақиқат ва билимли равишда тарқатиш орқали кучайтириш учун тарғибот гуруҳлари мавжуд бўлмаса улар йўқ қилинади. Бизга қарши кўплаб ёлғон айбловларни фақат сўзнинг қудрати ва бу сўзни халққа етказиш билан инкор этиш мумкин.
Адашган воизлар ёки мусулмон бўлмаган оммавий ахборот воситаларининг ахборот таъсирининг кучи туфайли кўплаб мусулмон ёшларимизни йўқотмоқдамиз. Биз ҳақимизда тўғри маълумот олмагани учун солиҳ кишиларнинг биз учун дуоларидан маҳрум бўламиз.
Дарҳақиқат, ахборот урушида бепарволик жангларда бепарволикдан ҳам ёмонроқдир. Ҳақиқатан ҳам, ахборот майдонида йўл қўйилган хато жанг майдонидаги хатодан кўра кўпроқ зарарли оқибатларга олиб келиши мумкин.
Аллоҳга қасамки, кечалари ухламаган бу иш билан шуғулланган киши, албатта, чегарадаги биродарларини қўриқлаган билан баробардир ва унга ҳам шундай ажр берилади. Шунингдек, у шариат ва дин билан боғлиқ бир саволни ўрганиш учун тунда қолиб кетган олимнинг мукофотига ўхшаш мукофот олади. Ва агар Аллоҳ таолонинг ажрини умид қилиб, ихлос билан шу ишни қилаётиб вафот этса, жанг майдонида ҳалок бўлган биродарлари билан бирга қайта тирилади. Ва, албатта, бундай кишининг кўзлари Аллоҳ ёълида қўриқлаб ухламайдиганларнинг кўзларига хосдир.
Мусулмон раҳбарларига самимий маслаҳат сифатида шуни айтмоқчиманки, агар мусулмонлар орасида шундай қобилиятларга эга бўлган биродар бўлса-ю, лекин бу йўналишда жиддийлик ва пухталик билан ишлашдан бош тортса, унга ўз манфаатларини кўзлаш тақиқлансин, чунки агар у бундай қилмаса, у нимага моҳир ва Умматга нима фойда келтирадиган бўлса ва бошқа одамлар яхши қила оладиган ишни қилишни хоҳласа, бу йўлда ҳақиқий илм мақсадларига эмас, балки ўз манфаатларига амал қилинган деб ҳисобланади.
Медиа ишлари, видео таҳрирлаш, дизайн ишлари ва бошқа ишлардагилар рибот - Аллоҳ йўлидаги қўриқчи ҳисобланади . Саҳл ибн Саъд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Бир кун Аллоҳ йўлидаги рибот (яъни, қўриқчилик қилиб туриш) дунё ва ундаги барча нарсадан яхшироқдир» (Муттафақун алайҳ).
Ахборот соҳасидаги фаолиятида бепарволик қилган мусулмон гуноҳга ботади ва унинг бепарволиги оламлар Парвардигорига мўминларга қарши қаратилган оммавий ахборот воситалари ёки ҳаддан ташқари ва шунга ўхшаш тарафдорлар оммавий ахборот воситалари ва мужримларнинг ҳукмронлигига олиб келади. Кўп сонли мусулмонларнинг сафи бузилади. Кўп биродарлар ахборот соҳаси каби соҳаларда ишлаш истаги йўқлиги ҳамда ишлаганларни қўллаб қувватламаслик катта гуноҳ эканини англашимиз керак.
Абу Муслим тайёрлади
