Ҳижоб кийган ва рўза тутаётган мусулмон аёл, педиатр ва кўп болаларнинг онаси бўлиб, катталардаги COVID-19 касаллигига чалинган беморларни даволашга ва реанимация бўлимида ишлашга мажбур.

«[Менда фақат битта қўрқув] – агар  ишда коронавирус таъсирига мубтало бўлсам, оиламга қайта олмаслигим ҳақидаги фикрдир», – дейди Даянг.

Мельбурн давлат касалхонасида кичик тиббиёт ходими бўлиб ишлайдиган Ришад Абмар унинг иши ва лавозимнинг маънавий моҳияти бир-бирига жуда яқин деб ҳисоблайди, деб хабар беради IslamNews сайти ABC телеканалига таяниб. Бу йил биринчи марта у рўзани иш билан бирлаштирди.

"Агар касалларга қараш ва рўза тутиш ҳақида ўйласангиз, бу иккала мақсад ҳам жуда ўхшаш", - дейди Ришод.

"Беморларга қарашда раҳм-шафқат билан қараш керак, рўза тутишнинг моҳияти - ўзига нисбатан ҳамдардликни ривожлантиришдир." Доктор Искандарнинг сўзларига кўра, уни бомдод намозидан олдин, саҳарлик вақти реанимация бўлимига чақиришган.

Чақирувдан қайтгач, мусулмон-шифокорни тост билан чойни кутаётган эди - мусулмон бўлмаган ҳамширалар Рамазон ойида шифокорнинг рўзасига хайрихоҳлик билан қарашди.