Дастлабки дақиқаларданоқ россиялик тарғиботчилар бу воқеадан "Украина изини" топишга ҳаракат қилишди, бироқ қотиллар тожиклар ва воқеага диний можаро сабаб бўлса, "Украина изини" топиш қийин бўлди.

Ва бу барча жиҳатларда жуда намунали ҳодиса.

Биринчидан, Россияда сафарбарлик ким қўлга тушса, сафарбар қилинади деган тамойилга асосланади. Айнан шунинг учун ҳам касаллар, кексалар, ногиронлар, шунингдек, айтайлик, телбалар, пиёнисталар, гиёҳвандлар ва бошқа қаланғи-қасанғилар сафарбар қилинади.

Яъни, интизом ва шахсий таркиб билан ҳамма нарса унчалик яхши бўлмаган рус армияси сафларида, ишончли бўлмаган асоциал элементларнинг келиши туфайли вазият бир неча марта ёмонлашмоқда. Ва бу сафарбарликка нималар ҳамроҳлик қилишини, яъни мастлик, жанжал ва ҳатто қотилликларга қараб, қандай тартиб-интизом муҳити борлигини аниқлаш мумкин.

Иккинчидан, тожиклар диний можаро туфайли русларни отиб ташладилар. Шунчаки бу тўдадаги тожиклар таъқибга учраган ва уларнинг сабр косаси тўлган. Ва бу ажабланарли эмас.

Россия бошқа миллат ва динларни менсимаслик азалдан маданий ҳодисага айланган мамлакатдир. Буни маданият деб аташ қийин бўлса-да, бу шундай - бу уларнинг маданиятининг бир қисми. Россияда дунёнинг бошқа мамлакатларига қараганда кўпроқ неонацист гуруҳлар тўплангани ажабланарли эмас.

Россия "денацификация" каби ҳодисалар ортида ўзининг тажовузкор, реваншистик, чала-императорча амбицияларини яширадиган неонацист давлатдир.

Фақат энди бошқа миллатлар ҳам қўлларида қурол ола бошладилар, агар интизом ва мотивация бўлмаса, бу қуроллар маҳаллий қарама-қаршиликнинг бир қисми сифатида хизматдошларига қарши қўлланиладиган ҳолатлар тобора кўпроқ учрайди.

Россия армияси яширин ёки ошкора равишда рус ташвиқоти томонидан ўстирилган кўп йиллик миллатлараро адоватнинг мевасини олмоқда. Демак, миллатлараро тўқнашувлар ҳам узоқ эмас. Ёки буни аллақачон бошланди деб айтиш мумкинми?

Кузатамиз! Чиндан ҳам, жуда қизиқарли нарсалар бошланяпти.