У зотга озор беришди ва саҳобаларини қийнашди;
Масхаралар қилишди, алдашди ва кулишди;
Ислом ҳақида нотўғри тушунчалар тарқатишди ва Қуръони каримни афсона ва шеърларни ўз ичига олганликда айблашди;
Мусулмонлар бойкот қилинди, иқтисодий ва ижтимоий жиҳатдан қамал қилинди;
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ўз вазифаларидан воз кечишга ундашди;
Ойни иккига бўлиш каби мўъжизалар кўрсатишларини сўрашди.
Буларнинг бирортаси ёрдам бермаганда, у зотни ўлдиришга қарор қилишди.
Қуйида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга қилинган 8 та суиқасд ҳақида қисқача айтиб ўтилади:
1. Абу Жаҳл ва қўрқинчли туялар.
Қурайшликлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ўз рисолатларидан воз кечишга кўндира олишмагач, Абу Жаҳл Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламни Каъбада намоз ўқишни бошлагунча кутиб туришини ва саждага бош қўйганларида катта тош билан бошларига уриб ўлдиришини айтди. Улар бу режага рози бўлишди ва Абу Жаҳлни эҳтимолий оқибатлардан ҳимоя қилишга ваъда беришди. Абу Жаҳл айтганини қилишга ҳаракат қилди, аммо қўрқув ва даҳшат билан орқасига чекиниб, тошни ташлаб юборди.
Бу ҳақда сўралганда, шундай деди: "Мен яқинлашганимда, қўрқинчли, ғайриоддий туялар мени ўлдириб қўйишларига сал қолди".
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: "Бу Жаброил эди. Агар Абу Жаҳл яқинроқ келганида, уни ўлдирар эди".
2. Қотиллар жамоаси.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг саҳобалари Мадинага ҳижрат қилганларидан кейин Макка раҳбарлари у билан нима қилиш кераклигини ўйлаш учун йиғилдилар, чунки у деярли ёлғиз эди. Улар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам улкан қўшин йиғиб, кейин ҳаммасини бўйсундириш учун қайтиб келишидан қўрқишди.
Шунинг учун улар Абу Жаҳлнинг ҳар бир қабиладан биттадан ёшлар Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга қиличлари билан бир вақтнинг ўзида уришлари кераклиги ҳақидаги таклифини бажаришга келишиб олдилар.
Аммо Аллоҳ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни уларнинг қўлидан қутқарди ва Мадинага ҳижрат қилишга муваффақ бўлдилар.
3. Суроқа ибн Молик ва от.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам Маккадан чиқиб кетгандан сўнг, қурайшийлар уни тутиб оладиганлар учун улкан мукофот эълон қилишди.
Суроқа Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга Мадинага борадиган йўлдан эргашди ва деярли етиб борди. Ва шунга қарамай, унинг оти қоқилиб, йиқилди.
Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳу Суроқани кўриб: "Ё Расулаллоҳ, у бизга етиб олди", деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Умидсиз бўлманг, албатта, Аллоҳ биз биландир", дедилар.
Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга зарар етказа олмаслигини англаган Суроқа ундан узр сўради. Ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уни кечирдилар.
4. Кўнгилли қотил.
Бир куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўз шериклари билан бирга Бану Назир қабиласига бордилар. Улардан хато қилиб ўлдирилган икки кишининг ўлдирилиши учун пул йиғишда ёрдам сўрамоқчи эдилар.
Бану Назир рози бўлди, лекин улар ундан ва шерикларидан уйларидан бирида ўтиришларини ва кутишларини сўрашди. Яҳудийлар қисқа йиғилиш ўтказдилар ва Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламни ўлдиришга тил бириктирдилар.
Амр ибн Жаҳш деворга чиқиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг бошларига катта тош ташлашини кўнгилли равишда маълум қилди.
Аммо Жаброил алайҳиссалом унинг олдидаги жиноий ниятини очиб бериш учун Пайғамбар алайҳиссаломнинг ҳузурларига келди. Шунда у зот Мадинага қайтиб кетди ва ҳамроҳлари унга эргашишди.
5. Махфий келишув.
Бадр жангида мушрикларнинг мағлубиятидан сўнг, маккаликлар даҳшатли йўқотиш туфайли ғазабга миндлар. Уларнинг икки қаҳрамони Умайр ибн Ваҳб Жумаҳий ва Сафвон ибн Умайя уларнинг биринчиси Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ўлдиришига, иккинчиси эса биринчисининг қарзларини тўлашга ва оиласини боқишга рози бўлишди.
Умайр Мадинага бориб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан учрашди. У ўзининг ёмон нияти ҳақида бир оғиз ҳам гапирмаса ҳам, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унинг махфий топшириғини ошкор қилди. Умайр ажабланиб, дарҳол шаҳодат калимасини айтди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рози бўлдилар ва саҳобаларидан Умайрга Ислом асослари, Қуръонни ўргатишини ва ўғлини асирликдан озод қилишни сўрадилар.
6. Заҳарланган қўй.
Хайбар мағлуб бўлганидан кейин Зайнаб бинти Ҳорис исмли яҳудий бир аёл Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга заҳарланган қўйни қовуриб, сўнг таклиф қилди. Улар бир тишлам гўшт тишладилар, лекин бу уларга ёқмади.
Шунда аёл ўз айбига иқрор бўлди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга раҳм қилдилар.
7. Мунофиқнинг мўминга айланиши.
Фазола ибн Умайр Каъба яқинида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ўлдиришга уринган мунофиқ эди. Ажабланарлиси шундаки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам унга режаси ҳақида гапириб бердилар ва уни тинчлантириш учун Фазоланинг кўкрагига олижаноб қўлларини қўйдилар.
Тўсатдан даҳшатли мунофиқ Аллоҳга тавба қилди ва самимий мўмин бўлди.
8. Энди ким сени мендан қутқаради?
Зотур-риқоъ ғазотидан қайтаётган Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қиличларини дарахтга осиб қўйганларидан кейин, бир оз мизғиб олишди. Ғаврас ибн Ҳорис деган бир мушрик келиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қиличларини қўлига олди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уйғониб, Ғавраснинг қўлида ўз қиличларини кўрдилар.
Бадавий шунда қўлида қуроли бўлмаган Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга савол берди: "Энди ким сени мендан қутқаради?" Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жавоб бердилар: "Аллоҳ"
Тўсатдан эркак қилични ташлаб юборди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қилични олиб, ўша одамдан бир неча дақиқа олдин унга берган саволни такрорлади: "Энди ким сени мендан қутқаради?" Охирида Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам уни афв этиб, уйига қайтишга изн бердилар.
Ахлоқий сабоқлар
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаёти ва унга бўлган муносабатига қилинган бундай уринишлардан иккита асосий сабоқ олиш мумкин:
Биринчидан, Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг уни ўлдиришга уринганларга нисбатан марҳамати ва кечиримлилиги билан ажралиб турадиган одоб-ахлоқ. Охир-оқибат, у зот "Оламларга раҳмат" сифатида юборилган.
Иккинчидан, мусулмон умматига мусулмонлар умидсизликка тушмасликлари ва хафа бўлмасликлари кераклиги ҳақидаги хабар, чунки Худо нима бўлишидан қатъи назар улар билан биргадир. Пайғамбарини ўлдиришдан ҳимоя қилган, ваҳийсини ўзгартиришдан сақлаган ва Пайғамбар уммати абадий йўқ бўлиб кетишига йўл қўймайдиган зотдир.
Манба: About Islam
